แม่น้ำคงคา

Steve Hamner ผู้ร่วมวิจัยด้านจุลชีววิทยากล่าวว่า "เป็นเรื่องดีที่ทราบว่างานของเราได้รับการยอมรับจากสถาบันของรัฐบาลในอินเดียและนำเสนอในระดับสูงสุด" "หลายสิ่งหลายอย่างได้รับการดำเนินการตามกระบวนการยุติธรรมในอินเดีย" แม่น้ำคงคาถือเป็นเทพธิดา แต่ทิม ฟอร์ด หัวหน้าแผนกจุลชีววิทยาของ MSU กล่าวว่าแม่น้ำกลายเป็นซุปของมลพิษ “มันเป็นแม่น้ำที่สวยงาม มันมีแต่โคลนตมจริงๆ” เขาแสดงความคิดเห็น แม่น้ำประกอบด้วยสิ่งปฏิกูลที่ไม่ผ่านการบำบัด ซากศพที่ถูกเผา สารเคมี และจุลินทรีย์ที่ก่อให้เกิดโรค นักวิจัยกล่าว วัวลุยในแม่น้ำ ผู้คนซักผ้าของพวกเขาในนั้นและดื่มจากมัน ฟอร์ดกล่าวว่าแม่น้ำคงคาได้กลายเป็นสถานที่ที่สารพันธุกรรมสามารถถ่ายโอนระหว่างเชื้อโรคและสร้างเชื้อโรคใหม่ได้ "การบำบัดน้ำเสียมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการปกป้องสุขภาพของมนุษย์จากโรคที่มากับน้ำ" ฟอร์ดกล่าว "แม่น้ำคงคาเป็นแหล่งกำเนิดโรคที่สำคัญในภูมิภาคนั้น" Hamner กล่าวว่า MSU และห้องปฏิบัติการของรัฐบาลในอินเดียต่างเก็บตัวอย่าง Ganges และพบแบคทีเรีย E. coli (EHEC) แบคทีเรียที่เรียกว่า 0157:H7 แบคทีเรีย มันถูกตรวจพบครั้งแรกในสหรัฐอเมริกาในปี 1982 หลังจากที่มีคนกินแฮมเบอร์เกอร์ที่ปนเปื้อนเข้าไป ศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคคาดการณ์ว่า 0157:H7 ติดเชื้อมากกว่า 73,000 คนและเสียชีวิตประมาณ 60 คนต่อปีในสหรัฐอเมริกา CDC กล่าวว่าความเจ็บป่วยเหล่านี้ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการรับประทานเนื้อบดที่ปนเปื้อน การดื่มนมที่ไม่ผ่านการฆ่าเชื้อ การว่ายน้ำหรือดื่มน้ำที่ปนเปื้อน และการรับประทานผักที่ปนเปื้อน แบคทีเรียอาจทำให้เกิดโรคบิดและไตวายได้ บางครั้งมันก็ฆ่า ฤดูใบไม้ผลินี้ Hamner ได้เรียนรู้ว่าสถาบันวิจัยแห่งหนึ่งในเมืองลัคเนา ประเทศอินเดียได้รายงานผลการทดลองต่อศาลฎีกาของอินเดีย ในการทำเช่นนั้น มันอ้างอิงข้อค้นพบของ MSU และสะท้อนข้อกังวลของ MSU สถาบันลัคเนาทดสอบส่วนหนึ่งของ แม่น้ำคงคา ประมาณ 200 ไมล์เหนือต้นน้ำจากการสุ่มตัวอย่างของแฮมเนอร์ เขาไม่คาดหวังว่าจะได้เห็นแม่น้ำคงคาที่บริสุทธิ์ในชีวิตของเขา แต่การมีส่วนร่วมของศาลสูงสุดเป็นสิ่งที่น่ายินดี แฮมเนอร์กล่าว พร้อมเสริมว่าเขาไม่คิดว่าศาลฎีกาของอินเดียจะเปิดกว้างถึงเพียงนี้หากรายงานมาจาก MSU เพียงอย่างเดียว . “นี่คือสิ่งที่ดีที่สุด มันวิเศษมาก” แฮมเนอร์กล่าว ฟอร์ดกล่าวว่า "การให้หน่วยงานกำกับดูแลและสมาชิกสภานิติบัญญัติเข้าใจถึงความสำคัญของการไม่ปล่อยของเสียจากมนุษย์ที่ไม่ผ่านการบำบัดลงสู่แม่น้ำคงคาเป็นสิ่งสำคัญในการก้าวไปข้างหน้า" ฟอร์ด นักวิจัยด้านอนามัยสิ่งแวดล้อมมายาวนาน กำลังวางแผนที่จะกลับไปอินเดียในปี 2552 ในตำแหน่งประธานของ American Academy of Microbiology Colloquium on Water and Health การมีส่วนร่วมของแฮมเนอร์กับแม่น้ำคงคาเริ่มขึ้นเมื่อประมาณ 5 ปีที่แล้ว เมื่อเขาตัดสินใจว่าอยากจะแนะนำตัวเองกับนักวิทยาศาสตร์ที่มูลนิธิซันคัต โมชาน มูลนิธินี้อยู่ภายใต้การดูแลของ Dr. Veer Bhadra Mishra ศาสตราจารย์ด้านวิศวกรรมที่เกษียณแล้วและเป็นหัวหน้าของวัดฮินดู เวียร์ได้รับการยกย่องจากนิตยสารไทม์ให้เป็นวีรบุรุษของโลก เขาได้รับเกียรติจากองค์การสหประชาชาติสำหรับนักเคลื่อนไหวด้านสิ่งแวดล้อม ในช่วงต้นปี พ.ศ. 2546 แฮมเนอร์เดินทางไปยังเมืองพาราณสีทางตอนกลางตอนเหนือของอินเดียเพื่อพบกับสมาชิกของมูลนิธิซันคัตโมชาน Hamner กลับไปอินเดียในปี 2547 และทำการสำรวจสุขภาพและสุ่มตัวอย่างแม่น้ำคงคาในเมืองพาราณสี Hamner ส่งตัวอย่างน้ำในแม่น้ำไปยัง MSU ซึ่ง Susan Broadaway ทำการทดสอบในห้องปฏิบัติการจุลชีววิทยา และตรวจพบ 0157:H7 เกือบจะในทันที ในปี พ.ศ. 2549 ฟอร์ดและแฮมเนอร์ได้นำเสนอข้อค้นพบของพวกเขาที่เมืองโกลกาตา ประเทศอินเดีย ในการประชุมที่จัดโดย CDC เกี่ยวกับปัญหาน้ำและสุขอนามัย