ศิลปะการต่อสู้

ในการศึกษาของ UCL นักเต้นจาก Royal Ballet และผู้เชี่ยวชาญด้านคาโปเอร่า ซึ่งเป็นศิลปะการต่อสู้แบบหนึ่งของบราซิล ถูกขอให้ดูวิดีโอการแสดงบัลเลต์และคาโปเอร่าในขณะที่วัดการทำงานของสมองด้วยเครื่องสแกน MRI วิดีโอเดียวกันนี้แสดงให้อาสาสมัครทั่วไปดูในขณะที่สมองของพวกเขาถูกสแกน ทีม UCL พบกิจกรรมที่มากขึ้นในพื้นที่ของสมองที่เรียกว่า 'ระบบกระจกเงา' เมื่อผู้เชี่ยวชาญดูการเคลื่อนไหวที่พวกเขาได้รับการฝึกฝนให้แสดงเมื่อเทียบกับการเคลื่อนไหวที่พวกเขาไม่เคยทำ พื้นที่เดียวกันในสมองของอาสาสมัครที่ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญไม่ได้สนใจว่าพวกเขาเห็นสไตล์การเต้นใด ในขณะที่การศึกษาก่อนหน้านี้พบว่าระบบประกอบด้วยเซลล์ประสาทกระจกเงาหรือเซลล์สมองซึ่งจะกระตุ้นทั้งเมื่อเราดำเนินการและเมื่อเราสังเกตมัน การศึกษาใหม่แสดงให้เห็นว่าระบบนี้ได้รับการปรับให้เข้ากับ 'การเคลื่อนไหวทางร่างกาย' หรือช่วงทางกายภาพของแต่ละคน ทักษะ ระบบกระจกถูกค้นพบครั้งแรกในสัตว์และปัจจุบันถูกระบุในมนุษย์ คิดว่ามีบทบาทสำคัญในการช่วยให้เราเข้าใจการกระทำของผู้อื่น และอาจช่วยในการเรียนรู้วิธีเลียนแบบพวกเขา ศาสตราจารย์แพทริค แฮกการ์ด จากสถาบันประสาทวิทยาแห่งความรู้ความเข้าใจแห่ง UCL กล่าวว่า "เราได้แสดงให้เห็นว่าระบบกระจกเงาได้รับการปรับให้เข้ากับทักษะของแต่ละคนอย่างละเอียด สมองของนักเต้นบัลเลต์มืออาชีพจะเข้าใจท่วงท่าของบัลเลต์ในแบบที่สมองของผู้เชี่ยวชาญด้านคาโปเอร่าจะไม่เข้าใจ การต่อสู้ การค้นพบของเราชี้ให้เห็นว่าเมื่อสมองได้เรียนรู้ทักษะแล้ว สมองอาจจำลองทักษะนั้นโดยไม่แม้แต่จะเคลื่อนไหวผ่านการสังเกตง่ายๆ นักเต้นที่ได้รับบาดเจ็บอาจสามารถรักษาทักษะของตนไว้ได้แม้จะไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ชั่วคราว เพียงแค่ดูผู้อื่นเต้น แนวคิดนี้สามารถใช้ได้ทั้งในระหว่างการฝึกซ้อมกีฬาและในการรักษาและฟื้นฟูความสามารถในการเคลื่อนไหวของผู้ที่ได้รับบาดเจ็บ” ดร. แดเนียล เกลเซอร์ จาก UCL's Institute of Cognitive Neuroscience กล่าวว่า "การศึกษาของเราเป็นกรณีของ 'ลิงทำ ลิงเห็น' มากพอๆ กับในทางกลับกัน สมองของคนเราดูเหมือนจะตอบสนองแตกต่างกันเมื่อพวกเขาดูการเคลื่อนไหว เช่น การเล่นกีฬา หากพวกเขาสามารถเคลื่อนไหวได้เอง “เมื่อเราดูกีฬา สมองของเราจะทำการจำลองการกระทำภายใน ราวกับว่ามันกำลังส่งคำสั่งการเคลื่อนไหวแบบเดียวกันไปยังร่างกายของเรา แต่สำหรับผู้บรรยายกีฬาที่เป็นอดีตนักกีฬา ระบบกระจกเงาน่าจะใช้งานได้มากกว่าเดิม เพราะสมองอาจจำลองการเคลื่อนไหวที่เคยทำอีกครั้ง นี่อาจอธิบายได้ว่าทำไมพวกเขาถึงตื่นเต้นมากในขณะที่ดูเกม!” Deborah Bull ผู้อำนวยการฝ่ายสร้างสรรค์ของ Royal Opera House (ROH2) กล่าวว่า "เรามีความยินดีที่ได้ร่วมงานกับ Patrick Haggard ซึ่งเป็น Associate Scientist ของเราในด้านการวิจัยที่น่าสนใจนี้ ในฐานะอดีตนักเต้น ฉันรู้สึกทึ่งมานานแล้วกับวิธีที่ผู้คนตอบสนองต่อการเต้น จากการวิจัยนี้และในอนาคต ฉันหวังว่าเราจะเริ่มเข้าใจมากขึ้นเกี่ยวกับวิธีพิเศษที่ร่างกายมนุษย์สามารถสื่อสารได้โดยไม่ต้องใช้คำพูด”