การศึกษาพบว่าการใช้กระดาษแข็งรีไซเคิลในบรรจุภัณฑ์อาหารทำให้อาหารปนเปื้อนน้ำมันแร่

ขีดจำกัดที่โลกยอมรับสำหรับน้ำมันเหล่านี้คือ 0.6 มก. ต่ออาหาร 1 กก. แต่นักวิจัยค้นพบว่าหลังจากยืนอยู่ในบรรจุภัณฑ์เพียง 6 สัปดาห์ อาหารอาจมี 6.1 มก./กก. และนี่อยู่ในอาหารที่มีอายุการเก็บรักษาสองปี ดังนั้นจึงค่อนข้างเป็นไปได้ที่มูลค่าจะเพิ่มขึ้นอีกเมื่อเวลาผ่านไป อาหารหลายอย่าง เช่น ข้าว บะหมี่ เกล็ดขนมปัง คอร์นเฟลก และมูสลี่ขายในกล่องกระดาษแข็ง ซึ่งปริมาณที่แนะนำอาจเกิน 100 เท่า อาหารจำนวนมากขึ้นจะถูกจัดเก็บและขนส่งในกล่องขนาดใหญ่ที่ประกอบด้วยกระดาษแข็งรีไซเคิลเป็นส่วนใหญ่ การวิจัยแสดงให้เห็นว่าแม้ว่าอาหารจะบรรจุอยู่ในกล่องกระดาษแข็งที่สะอาดจากเส้นใยใหม่ พิมพ์ด้วยหมึกที่ปราศจากน้ำมันแร่และห่อด้วยฟิล์มโพลีเอทิลีน (ปราศจากน้ำมันแร่เช่นกัน) น้ำมันแร่จากกล่องขนส่งกระดาษลูกฟูกเกินขีดจำกัดอย่างมาก "มีความตึงเครียดระหว่างความจำเป็นในการรีไซเคิลกระดาษและบอร์ด และความจำเป็นในการเก็บรักษาอาหารให้ปราศจาก น้ำมันแร่ เหล่านี้ในระดับสูง" ดร.โคนี กร็อบ นักเคมีวิเคราะห์ซึ่งเป็นหัวหน้าทีมวิจัยจากสำนักงานควบคุมอาหารอย่างเป็นทางการกล่าว และชี้ประเด็น ว่าไม่มีวิธีแก้ปัญหาใดในสามวิธีที่กล่าวถึงในปัจจุบันนี้ที่จะนำไปสู่การปฏิบัติได้ง่าย แนวทางแรกคือการใช้กระดาษแข็งที่เกิดจากการรีไซเคิลวัสดุเริ่มต้นที่สะอาดและคัดสรรมาอย่างดี แต่เมื่อทีมทำการทดสอบโดยใช้บอร์ดที่มีความเข้มข้นของน้ำมันแร่ต่ำกว่าปกติประมาณ 5 เท่า (ซึ่งเป็นไปได้ดีที่สุด) การโยกย้ายของน้ำมันแร่ไปยังอาหารยังคงเกินขีดจำกัดประมาณ 7 เท่า "เป็นไปไม่ได้ที่จะบรรลุเป้าหมายด้วยวิธีนี้" Grob กล่าว ประการที่สอง ผู้ผลิตสามารถใช้ใยไม้ใหม่ในการผลิตบรรจุภัณฑ์อาหารและกล่องขนส่ง "การเปลี่ยนแปลงนี้อาจเป็นเรื่องยากด้วยเหตุผลสองประการ ประการแรก คุณไม่สามารถทำงานเส้นใยใหม่บนเครื่องจักรเดียวกับที่คุณใช้สำหรับเส้นใยรีไซเคิล และในขณะนี้ ยังไม่มีเครื่องจักรใดที่จะผลิตกระดาษแข็งเส้นใยใหม่จำนวนมหาศาลที่จำเป็นสำหรับการเปลี่ยน ไม้กระดานรีไซเคิล ประการที่สอง มันจะกระตุ้นความต้องการไม้เพิ่มขึ้นอย่างมากเพื่อจัดหาไม้เหล่านั้น ไม้ทั้งหมดที่ปลูกในสวิตเซอร์แลนด์จะไม่เพียงพอที่จะจัดหาให้ยุโรปด้วยจำนวนพิเศษที่จำเป็น และสวิตเซอร์แลนด์มีป่าไม้ปกคลุมอย่างดี” ดร. กรบ ประการที่สาม ผู้ผลิตอาจใช้สิ่งกีดขวางการทำงานเพื่อป้องกันมิเนอรัลออยล์ ไม่ว่าจะเป็นถุงภายในหรือบุกล่องด้วยวัสดุอย่างเช่น พลาสติกชนิดพิเศษ นี่อาจเป็นวิธีที่จะไป แต่เทคโนโลยียังไม่พร้อมและจำเป็นต้องทดสอบความสามารถในการรีไซเคิลของกระดาษแข็งแบบมีเส้น หลายบริษัทได้ตระหนักถึงปัญหานี้และเมื่อเร็วๆ นี้ บางแห่งได้เปลี่ยนวัสดุบรรจุภัณฑ์ของตนเป็นกระดาษไฟเบอร์ใหม่ที่พิมพ์ด้วยหมึกพิมพ์ที่ปราศจากน้ำมันแร่ “แต่พวกเขายังคงใช้การ์ดรีไซเคิลในกล่องขนส่งกระดาษลูกฟูก ซึ่งทำให้ความพยายามของพวกเขาไร้ผล” Dr Grob กล่าว "ในแง่ของปริมาณของวัสดุบรรจุภัณฑ์อาหารที่เกี่ยวข้อง ปัญหานี้เกินกว่าที่เคยพบมาทั้งหมด จำเป็นต้องได้รับการแก้ไขด้วยความระมัดระวัง"