การวิจัยของพยาบาลแก้ปัญหามะเร็งที่พบบ่อย: การดูแลผิว

ด้วยความซับซ้อนของการรักษามะเร็ง การดูแลผิวอาจดูเป็นเรื่องเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม พยาบาลที่ศูนย์มะเร็งเจมส์ พี. วิลม็อตทราบว่าปัญหาผิวหนังเป็นสาเหตุของความวิตกกังวลอย่างต่อเนื่องสำหรับผู้ป่วยจำนวนมากที่ได้รับการรักษาด้วยการฉายรังสี และจากการวิจัย เธอค้นพบว่าคำแนะนำที่ทำเป็นประจำมีรากฐานมาจากตำนานแทนที่จะเป็นหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ การค้นพบของเธอซึ่งได้รับการตีพิมพ์ในClinical Journal of Oncology Nursingกำลังกระตุ้นให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทั้งในประเทศและทั่วประเทศ

Trish Bieck, RN, ผู้เขียนนำของการศึกษานี้กล่าวว่า "เราได้รับข้อเสนอแนะมากมายและเรายินดีเป็นอย่างยิ่งที่สามารถสำรวจหัวข้อที่สร้างความแตกต่างให้กับผู้ป่วยที่กำลังเข้ารับการรักษาโรคมะเร็ง" Phillips, RN ทั้งคู่เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการพยาบาลอาวุโสที่ Wilmot จากผลการศึกษาของ Bieck สถาบันมะเร็งแห่งชาติได้แก้ไขคำแนะนำสำหรับผู้ป่วยและเขียนโบรชัวร์ที่เผยแพร่อย่างกว้างขวางใหม่รังสีบำบัดและคุณเพื่อรวมการค้นพบใหม่ การดูแลผิว สมาคมพยาบาลด้านเนื้องอกวิทยายังได้เชิญ Bieck ให้ทำหน้าที่ในคณะกรรมการระดับชาติเพื่ออัปเดตแนวทางปฏิบัติของผู้ป่วย ประเด็นสำคัญของการสืบสวนของเธอคือหลักฐานสนับสนุนการยกเว้นมอยส์เจอไรเซอร์หรือสารทาเฉพาะใดๆ ในสนามรังสีภายในสี่ชั่วโมงของการรักษาหรือไม่ โดยทั่วไปแล้ว การใช้โลชั่นทาผิวถือเป็นวิธีป้องกันการเปลี่ยนแปลงของผิวหนัง ซึ่งเป็นผลข้างเคียงที่พบบ่อยและน่าวิตกของการรักษาด้วยรังสี

อย่างไรก็ตาม ทฤษฎีหนึ่งที่ได้รับการยอมรับอย่างแพร่หลายคือ การมีโลชั่นสามารถเพิ่มความเสี่ยงของปฏิกิริยาทางผิวหนังที่ไม่ดีได้โดยการกระตุ้นให้เกิดผลกระทบแบบลูกกลอน หรือทำให้ผิวหนังหนาขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ และด้วยเหตุนี้จึงเพิ่มปริมาณรังสีที่พื้นผิว ในทางกลับกัน การไม่ทาโลชั่นอาจทำให้ผิวเสียหายและแห้งกร้านได้ สิ่งนี้สามารถนำไปสู่การติดเชื้อและความเจ็บปวด ส่งผลให้การรักษาหยุดชะงักและมีโอกาสเพิ่มขึ้นที่เซลล์มะเร็งจะเพิ่มจำนวนขึ้นในขณะที่ผิวหนังกำลังรักษาจนถึงขณะนี้ ผู้ป่วยยังคงสงสัยว่า: ฉันควรใช้โลชั่นก่อนการรักษาและกังวลว่าการรักษาของฉันจะไม่ได้ผลเท่าที่ควร? หรือฉันละเลยการทาโลชั่นและเสี่ยงต่อการเกิดปฏิกิริยาทางผิวหนัง ติดเชื้อ หรือรู้สึกไม่สบาย?