Sticklebacks ที่ติดปรสิตมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของปลาที่แข็งแรง

ปรสิตที่ส่งผ่านห่วงโซ่อาหารมักมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของโฮสต์เพื่อประโยชน์ของตนเอง ตัวอย่างหนึ่งของสิ่งนี้คือพยาธิตัวตืดSchistocephalus solidusซึ่งทำให้กระโหลกหลังหนามสามซี่มีพฤติกรรม "เลินเล่อ" ปลาที่ติดเชื้อมักจะเข้าไปในน่านน้ำเปิด ทำให้เหยื่อง่ายขึ้นสำหรับนกที่ชอบจับกิน เช่น นกกระเต็น นี่เป็นเพียงสิ่งที่พยาธิตัวตืดต้องการเพราะมันแพร่พันธุ์ในลำไส้ของนก ทีมนักชีววิทยาด้านวิวัฒนาการของ Dr. Jörn Peter Scharsack จาก University of Münster (ประเทศเยอรมนี) ได้แสดงให้เห็นเป็นครั้งแรกว่าพยาธิตัวตืดไม่เพียงแต่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของปลาที่ติดเชื้อเท่านั้น แต่ยังกระตุ้นพฤติกรรมที่เสี่ยงพอๆ กันในปลาอีกด้วย ปลาเพื่อสุขภาพอื่นๆ ในกลุ่มการดำเนินการของ Royal Society B ในการทดลองในห้องปฏิบัติการ นักวิจัยได้แสดงให้เห็นว่าในโรงเรียนของปลาสติ๊กเกิลแบ็กซึ่งมีจำนวนปลาที่ติดเชื้อมากกว่าปลาที่มีสุขภาพดี ชนกลุ่มน้อยที่มีสุขภาพดีนี้จะเลียนแบบพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปของสมาชิกที่ติดเชื้อในกลุ่มของตน Jörn Scharsack กล่าวว่า "สาเหตุของการตัดสินใจที่ 'ผิดพลาด' ในส่วนของสัตว์หลังติดที่ไม่ติดเชื้อนั้นน่าจะมีบางอย่างเกี่ยวกับพฤติกรรมการร่อนเร่" "การกระตุ้นให้อยู่ในกลุ่มนั้นแข็งแกร่งกว่าการใช้ความระมัดระวังต่อการโจมตีของนกอย่างอิสระ" อย่างไรก็ตามในทางกลับกันมันแตกต่างกัน ปลาที่ติดเชื้อแสดงพฤติกรรมที่เป็นมิตรต่อความเสี่ยงไม่ว่าในกรณีใด ๆ และอย่านำพฤติกรรมที่ระมัดระวังของปลาที่มีสุขภาพดีเมื่อปลาเหล่านี้อยู่ในส่วนใหญ่ พยาธิตัวตืด นักวิจัยสงสัยว่า ตามธรรมชาติแล้ว ความสามารถของปรสิตที่จะมีอิทธิพลทางอ้อมต่อพฤติกรรมของกระโหลกหลังที่มีสุขภาพดีอาจส่งผลต่อกระโหลกหลังและประชากรนกด้วย ตัวอย่างเช่นสามารถล่อนกได้มากขึ้นเพราะปลามากขึ้นหมายถึงเหยื่อที่น่าดึงดูดยิ่งขึ้น ความอยากอาหารของนักล่าที่จะกินปลาจึงเพิ่มขึ้น และในที่สุดพยาธิตัวตืดก็จะเข้าไปในลำไส้ของนกและแพร่พันธุ์ที่นั่นได้มากขึ้น นักวิจัยที่เกี่ยวข้องในการศึกษานี้ไม่ได้เป็นเพียงนักชีววิทยาวิวัฒนาการจากมหาวิทยาลัยมึนสเตอร์เท่านั้น แต่ยังรวมถึงนักวิจัยจากเบอร์ลินด้วย จากสถาบันนิเวศวิทยาน้ำจืดและการประมงน้ำจืดของไลบ์นิซ สถาบันมักซ์พลังค์เพื่อการพัฒนามนุษย์ และมหาวิทยาลัยฮัมโบลดต์