ปัจจุบัน นักวิทยาศาสตร์ได้แสดงให้เห็นว่าฮอร์โมนคอร์ติซอล 'ความเครียด' สะสมอยู่ในขนของพังพอนป่าในโปรตุเกส

ศัตรูธรรมชาติและคู่แข่งทางอาหาร แต่ยังรวมถึงมลภาวะทางแสง เสียง หรือการจราจรที่รบกวนสัตว์ป่าอีกด้วย โดยหลักการแล้วฮอร์โมนเช่นคอร์ติซอลสามารถใช้เพื่อตรวจจับระดับ "ความเครียด" ในเลือดได้ "วิธีการแบบดั้งเดิมในการจับสัตว์และการเก็บตัวอย่างเลือดเพื่อวัด "ความเครียด" ในตัวมันเองทำให้เกิดความเครียดอย่างมาก พวกมันยังมีข้อเสียตรงที่เราได้เพียงแค่ภาพรวมของคอร์ติซอลในเลือดเท่านั้น" ศ.คาทารีนา ยิวเกโนว หัวหน้าภาควิชากล่าว ชีววิทยาการสืบพันธุ์ที่ Leibniz-IZW นอกจากนี้ยังสามารถตรวจพบเมแทบอไลต์ของคอร์ติซอลในอุจจาระ ทรงผม ซึ่งจะสรุประดับคอร์ติซอลในช่วงเวลา 24 ถึง 48 ชั่วโมงที่ผ่านมา ปัจจุบันมีวัสดุเพียงชนิดเดียวที่ทราบว่าสามารถใช้เป็นแหล่งเก็บถาวรระดับคอร์ติซอลในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมได้ในระยะยาว นั่นคือ เส้นผม ในส่วนหนึ่งของวิทยานิพนธ์ของเขา นักศึกษาปริญญาเอกของ Leibniz-IZW Alexandre Azevedo ได้วิเคราะห์ตัวอย่างขนของพังพอนอียิปต์ (Herpestes ichneumon) จำนวน 294 ตัวอย่างจาก 7 จังหวัดของโปรตุเกส ซึ่งสัตว์กินเนื้อเหล่านี้ถูกจับอย่างถูกกฎหมายภายใต้กรอบของกิจกรรมการจัดการสัตว์ป่า ขนของพังพอนถูกตัดออกเป็นส่วนๆ ก่อน จากนั้นจึงทำความสะอาดด้วยแอลกอฮอล์ บดให้ละเอียดและสกัดด้วยเมทานอล การวิเคราะห์ HPLC ของสารสกัดยืนยันว่าคอร์ติซอลสะสมอยู่ในขนของพังพอนในระหว่างการเจริญเติบโต ตอนนี้นักวิทยาศาสตร์จะสามารถตรวจสอบได้ว่ามันเหมาะสมที่จะเป็นไบโอมาร์คเกอร์สำหรับความเครียดหรือไม่