ทำไมวาฬถึงไม่ได้รับการกระทบกระเทือนทางสมองเมื่อว่ายน้ำ

หลอดเลือดพิเศษในสมองของวาฬอาจปกป้องพวกมันจากชีพจรที่เกิดจากการว่ายน้ำในเลือดที่อาจทำลายสมอง งานวิจัยใหม่ของ UBC เสนอแนะ มีหลายทฤษฎีเกี่ยวกับการใช้โครงข่ายหลอดเลือดที่เลี้ยงสมองและกระดูกสันหลังของวาฬ ซึ่งเรียกว่า 'เรเทียมิราบิเลีย' หรือ 'ตาข่ายมหัศจรรย์' แต่ตอนนี้นักสัตววิทยาของ UBC เชื่อว่าพวกเขาได้ไขปริศนานี้ด้วยการสร้างแบบจำลองคอมพิวเตอร์แล้ว สนับสนุนการคาดการณ์ของพวกเขา ผู้บาดเจ็บ สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมบนบก เช่น ม้า มีประสบการณ์ 'ชีพจร' ในเลือดเมื่อควบม้า ซึ่งความดันโลหิตภายในร่างกายจะขึ้นและลงในทุกย่างก้าว ในการศึกษาครั้งใหม่ ดร. มาร์โก ลิลลี ผู้เขียนนำและทีมงานของเธอได้เสนอเป็นครั้งแรกว่าปรากฏการณ์เดียวกันนี้เกิดขึ้นในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเลที่ว่ายน้ำด้วยการเคลื่อนไหวของลำตัวและช่องท้อง กล่าวอีกนัยหนึ่งปลาวาฬ และพวกเขาอาจค้นพบว่าทำไมวาฬถึงหลีกเลี่ยงความเสียหายระยะยาวต่อสมองสำหรับสิ่งนี้

ในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทุกชนิด ความดันโลหิตเฉลี่ยในหลอดเลือดแดงหรือเลือดที่ออกจากหัวใจจะสูงกว่าในเส้นเลือดดำ Dr. Lillie นักวิจัยจากแผนกสัตววิทยาของ UBC กล่าวว่าความแตกต่างของความดันนี้ทำให้เลือดไหลเวียนในร่างกาย รวมถึงสมอง อย่างไรก็ตาม การเคลื่อนที่สามารถเคลื่อนตัวของเลือดได้อย่างรุนแรง ทำให้เกิดแรงกดหรือ 'ชีพจร' ไปที่สมอง ความแตกต่างของความดันระหว่างเลือดที่เข้าและออกจากสมองสำหรับพัลส์เหล่านี้อาจทำให้เกิดความเสียหายได้ ความเสียหายระยะยาวในลักษณะนี้อาจนำไปสู่ภาวะสมองเสื่อมในมนุษย์ได้ ดร. ลิลลีกล่าว แต่ในขณะที่ม้าจัดการกับพัลส์โดยการหายใจเข้าและออก วาฬจะกลั้นหายใจเมื่อดำน้ำและว่ายน้ำ ดร. ลิลลีกล่าวว่า "ถ้าสัตว์จำพวกวาฬไม่สามารถใช้ระบบทางเดินหายใจเพื่อลดแรงดันได้ พวกเขาต้องพบวิธีอื่นในการจัดการกับปัญหานี้"