การเปรียบเทียบทางสังคมผลักดันให้รายได้ส่งผลต่อความสุขในรัฐที่มีความเหลื่อมล้ำสูง

ในรัฐที่มีความเหลื่อมล้ำทางรายได้มากขึ้น สถานที่ที่มีความสุขที่สุดในการครอบครองไม่ได้อยู่ที่จุดสูงสุดของการกระจายรายได้อย่างที่ใคร ๆ คิด แต่เป็นที่ไหนสักแห่งที่อยู่ตรงกลางที่ให้มุมมองที่ชัดเจนแก่ผู้คนเช่นเรา Tim Liao นักสังคมวิทยาแห่งมหาวิทยาลัยอิลลินอยส์ Urbana-Champaign กล่าวว่า ความสามารถในการเปรียบเทียบตัวเรากับคนที่มีภูมิหลังคล้ายกัน ทั้งคนที่มีรายได้มากขึ้นและคนอื่นๆ ที่มีรายได้น้อย เป็นตัวกำหนดว่ารายได้ของเราส่งผลต่อความสุขของเราอย่างไร ไม่ใช่ค่าสัมบูรณ์ จำนวนเงินที่เราได้รับ “ตรงกันข้ามกับความเชื่อที่เป็นที่นิยม รายได้ที่มากขึ้นไม่ได้ทำให้คนมีความสุขมากขึ้น จำนวนเงินที่แท้จริงที่บุคคลได้รับไม่ได้มีความสำคัญมากนักในแง่ของความสุข” เหลียวกล่าว "คนที่สามารถเปรียบเทียบได้ทั้งขาขึ้นและขาลง โดยเฉพาะกับคนอื่นๆ ที่มีเพศเดียวกันและกลุ่มชาติพันธุ์-เชื้อชาติ อยู่ในตำแหน่งที่ดีที่สุดเท่าที่มีความเป็นอยู่ที่ดีตามอัตวิสัย" ความสุข

ในการศึกษาที่ตีพิมพ์ในวารสารSocius Liao พบว่าในรัฐที่รายได้ค่อนข้างเท่ากัน ความสุขของแต่ละคนได้รับผลกระทบจากรายได้น้อยลง เนื่องจากฐานะทางเศรษฐกิจของพวกเขาไม่ชัดเจน ทำให้การเปรียบเทียบทางสังคมมีความหมายน้อยลง แม้ว่าจะมีการวิจัยที่สำคัญเกี่ยวกับความสุขและความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ แต่งานส่วนใหญ่นั้นขึ้นอยู่กับความไม่เท่าเทียมกันของรายได้โดยรวมและมาตรวัดความสุขทั่วโลกซึ่งไม่ได้จับความสัมพันธ์ในระดับบุคคล เขากล่าว

การวิจัยเมื่อเร็ว ๆ นี้ชี้ให้เห็นว่าทฤษฎีการเปรียบเทียบทางสังคม ซึ่งเป็นสมมติฐานที่ว่าการประเมินตนเองของผู้คนขึ้นอยู่กับการเปรียบเทียบกับผู้อื่นที่พวกเขาเห็นว่าดีขึ้นหรือแย่ลง อาจมีบทบาทสำคัญ Liao ต้องการสำรวจว่าตำแหน่งของผู้คนในการกระจายรายได้มีความสำคัญหรือไม่ กล่าวคือ หากผู้ที่สามารถทำการเปรียบเทียบทางสังคมขึ้นและลงเหล่านี้มีความสุขมากกว่าคนที่ร่ำรวยกว่าหรือยากจนกว่าเพื่อน เนื่องจากแต่ละคนเลือกคนที่พวกเขาใช้เป็นเกณฑ์มาตรฐานสำหรับการเปรียบเทียบทางสังคม Liao ยังต้องการตรวจสอบว่ากลุ่มประชากรใด เช่น เพศ ชาติพันธุ์/เชื้อชาติ หรือทั้งสองอย่างนี้ มีความเกี่ยวข้องมากที่สุด